Vijf jaar geleden sprong ik, met knikkende knieën en een bang hart, van een hoog duin.
Eigenlijk durfde ik niet, maar ik voelde me uitgedaagd door een lieve vriend.
Alles voor een mooie foto voor op de website.
Ik sprong, omdat het stoere in mij het won van het bange.
Landde verkeerd. Brak een ruggenwervel.


En toch...
ploeterde ik daarna met hond en de (inmiddels voormalige ;-) vriend door het rulle zand naar mijn bakfiets.
Met tintelende handen en heel veel pijn reed ik naar huis.
Een ambulance bellen? Even rustig zitten? Toegeven dat ik zoveel pijn had?
Het kwam niet in me op.

Want ik had ooit geleerd: bij pijn… verbijten.
Niet zeuren. Niet huilen. Niet lastig doen.

Dankzij mijn opleiding Interne Familie Systemen (IFS) begrijp ik waar dit vandaan komt.
Als kind werden tranen niet opgevangen, maar afgestraft.
Mijn vader was boos omdat ik huilde van pijn.
Mijn moeder fluisterde in mijn oor dat de dokter die me ging prikken niet van huilende kinderen hield.
Vanuit hun onvermogen om met emoties om te gaan verklaarbaar.

Ik trok de conclusie dat ik er alleen voor stond.
Ik hield alles in: mijn tranen, boosheid en ook mijn fysieke pijn.
En dat was tot voor kort nog steeds mijn reflex.

Nu kijk ik anders naar die ‘stoere’ delen in mezelf.
Ze hielden me sterk, maar als in een corset of een harnas.
Veilig misschien, maar ook afgesloten van contact met mijn lichaam, mijn gevoel, de wereld.
Terwijl ik juist op dat soort momenten verlangde naar zachtheid.
Naar geborgenheid. Naar ademruimte om te kunnen zijn.

Gelukkig heb ik de foto nog ;-)

En het is niet alleen mijn verhaal.
Er zijn zóveel mensen die hun emoties inslikken, zeker als je veel verantwoordelijkheid draagt.
Je blijft doorgaan. Veel geven, dragen en voelen. Maar vanbinnen mis je soms jezelf.

Wat als je emoties geen last zijn, maar een richtingaanwijzer?

Op woensdag 11 juni geef ik de workshop Emoties als Gidsen.

Voor vrouwen die weer contact willen met wat er écht leeft vanbinnen, zonder zichzelf te verliezen.
Omdat voelen geen bijzaak is, maar de basis van helderheid, verbinding en rust.

Doe je mee?