Soms voel je het al bij het wakker worden: een stille zwaarte, een knoop die je niet meteen kunt ontwarren. Geen groot verdriet dat je overspoelt, maar een ondertoon die de hele dag met je meereist. Een gevoel van gemis, zonder dat je precies weet wat je mist. Een leegte die niet opvalt, totdat iemand iets liefs zegt en je ineens merkt hoe dun het laagje is dat je op de been houdt. Het lijkt alsof iets ouds in je wordt aangeraakt, iets wat je niet bewust hebt opgeroepen. Een soort zielenpijn.


Zoals je in deze LinkedIn-post over verdriet kunt lezen (of op Instagram of Facebook), overkomt mij dit ook weleens. En dan komt het verdriet niet in woorden, maar voel je het gewoon, als iets dieps en ongrijpbaars van binnen.

Dat verdriet opkomt, is niet per se erg. Maar als het blijft hangen, kan het je moe maken, je wereld vlak laten voelen. Je lacht nog wel, maar de echtheid ontbreekt. Dingen die ooit plezier brachten, voelen nu als een verplichting.

Wat als verdriet niet langer de overhand heeft?

Verdriet kan overal voelbaar zijn. Je hoofd blijft malen zonder antwoord, je lichaam is zwaar en gespannen, en je adem zit hoog. Soms schieten de tranen in je ogen door een simpele opmerking. Je wilt je terugtrekken omdat alles te veel is. Zelfs opstaan kost moeite.

Het verdriet voelt groot en je wilt ervan weg, het verdringen (of verdrinken). Toch werkt dat niet, want een volgende keer komt het net zo hard of zelfs harder terug. Hoe pijnlijk of lastig ook, zeker in het begin, je kunt er beter mee in contact zien te komen, het durven te voelen. Dan komt er ruimte. Ruimte voor lucht. Ruimte om je adem weer diep te voelen, je hart weer te laten kloppen zonder de druk van het verleden. Je merkt dat je hoofd stiller wordt en je lichaam lichter. Die zware last van verdriet maakt plaats voor ruimte in je lijf. Je kunt de zon weer op je rug voelen.

Met mijn persoonlijke begeleiding help ik je om deze vrijheid terug te vinden, zodat je het verleden los kunt laten en weer ruimte maakt voor wat écht belangrijk voor je is.

Wat we doen:

  1. Voel het verdriet – Je leert het verdriet te doorvoelen in plaats van het weg te stoppen, zodat je er niet meer door opgeslokt wordt.

  2. Begrijp het verdriet – We onderzoeken samen waar het verdriet vandaan komt, zodat je jezelf begrijpt. Je kunt je verdriet plaatsen en het hoeft je leven niet (meer) te bepalen.

  3. Herstel de balans – Je leert om te gaan met je verdriet, zodat het naast al het andere, vaak mooie, kan bestaan.

Stop het verdriet niet meer weg, maar treed het op een zachte manier tegemoet. En gun jezelf liefde, rust en balans. Boek nu een sessie.